PEYĞƏMBƏR SEVGİSİNİN YANİQ TƏRƏNNÜMLƏRİ
Gözlər işıq alır ayaq tozundan,
Aləm işıqlanır daima ondan.
Səndən işığını almayan bir şam
Sönər öz yeliylə, qaralar müdam.
Nizami Gəncəvi
Nola tacım kimi başımda götürsəm daim
Qədəmi-pakini ol Həzrəti Şahi-Rusulun.
Güli-gülzari nübüvvət o qədəm sahibidir
Bəxtiya, durma üzün ser qədəminə o gülün.
Bəxti (Sultan I Əhməd xan)
Sağ olduğum müddətcə mən, köləsiyim Quranın.
Yolunun tozuyum bən Onun; Muhamməd Muxtarın.
Kim nəql edərsə bundan başqasını sözlərimin;
Bizaram bən ondan da, ki o sözlərdən də bizar.
Mövlana Cəlaləddin Rumi
Heyrət ilən barmağın dişlər kim etsə istima
Barmağında verdiyi şiddət günü ənsarə su.
Dostu gər zəhri-mar içsə olur abi-həyat
Xəsmi su içsə dönər əlbəttə zəhri-marə su.
Məhəmməd Füzuli
Canımın cananı sənsən, ya Muhamməd Mustafa!
Dərdimin dərmanı sənsən, ya Muhamməd Mustafa!
Qulluğunla iftixar eylər nəbivü gər vəli
Cümlənin sultanı sənsən, ya Muhamməd Mustafa!
Bursalı İsmayıl Haqqı
Sıyrıl mahi təban kimi bu zülmətin içindən!
Xilas eylə ümmətini, müsibətin içindən!
Qurtar bəşər övladını kəsafətin içindən!
Nizam Səndə, düzən Səndə, Sən diriliş qaynağı!
Başımızın tacı olsun ayağının torpağı!
Məmməd Aslan
Eşqin ilə aşiqlər yansın, ya Rəsulallah!
İçib eşqin şərabın qanısn, ya Rəsulallah!
Şol səni sevən kişi qoymuş yoluna başı
İki cahan günahı sənsən, ya Rəsulallah!
Yunus Əmrə
Yeddi qat gökləri geçdi qədəR ərş üstünə basdı
Ərişdi “qabə qovseyn”ə təvaf eylədi dərgahı
Onun seyri-sülukundan mələklər aciz oldular
Ki bin yılda varılmazdı o bir dəmdə varan rahı.
Əşrəfoğlu Rumi
Məhəbbətdən Məhəmməd oldu hasil,
Məhəmmədsiz məhəbbətdən nə hasil!
Bəzmi Aləm Validə Sultan
Ol gecə kim doğdu ol xeyrul bəşər
Anəsi anda nələr gördü nələr.
Dedi gördüm ol Həbibin anəsi
Bir əcəb nur kim, günəş pərvanəsi
Süleyman Çələbi
Dünya nəyə sahibsı, Onun vergisidir həp;
Mədyun ona cəmiyyəti, mədyun Ona fərdi.
Mədyundur o məsuma bütün bir bəşəriyyət
Ya Rəb, bizi məhşərdə bu iqrar ilə həşr et.
Mehmed Akif Ersoy
Arzu uca idi, ümid mötəbər,
Duyğular getdikcə çözələnirdi.
Xəbər gözləyirdi dünya şad xəbər,
Səs-səs, nəfəs-nəfəs təzələnirdi.
Cahillik insanın faciəsiydi,
Nadanlıq tarixin baş qəhrəmanı.
Ancaq xilas yolu haqqın səsiydi,
Qaramat basmışdı əsri, zamanı
Zəlimxan Yaqub
Umaram səndən vəfa, ey sərvi-bostanı-camal
Gərçi gülzarı-cahanda verdiyi yox bar gül.
Var ikən yüzün, gülə meyl eyləməz dil bülbülü
Arifə bir gül yetər, lazım degil təkrar gül.
Nəcati Bəy
Qüdumun rəhməti zövqü-səfadır, ya Rəsulallah!
Zühurun dərdi-üşşaqə dəvadır, ya Rəsulallah!
Hüdayiyə şəfqət qıl əgər zahir, əgər batin
Qapına intisab etmiş gədadır, ya Rəsulallah!
Əziz Mahmud Hüdayi
Cahan bağında insan bir şəcərdir, qeyrilər yapraq,
Nəbilər meyvədir, sən zübdəsin, ya Rəsulallah!
Şəfaət qılmasan varlıq Niyaziyi yox edərdi
Vücudum zahmının sən mərhəmisin, ya Rəsulallah!
Niyazi Mirsi
ŞƏRHLƏR