İbrət İstəyən Varmi?

İbrət İstəyən Varmi?

ƏGƏR İMANIN OĞURLANSAYDI?

Bir kişi böyük alim Səhl  bin Abdullah Tüstərinin yanına gəlib belə dedi:

- Evimə oğru girib bəzi əşyalarımı oğurlayıb. İndi mən nə edim?

Səhl (r.a) o adama:

Sən Allaha şükür et! -dedi.

O adam:

Mən evimə oğru girdi deyirəm. Siz isə şükür etməyimi istəyirsiniz. Evinə oğru girən adam şükür edərmi?

Səhl (r.a): “Sən evinə oğru girdiyi üçün yox, şeytanın qəlbinə girmədiyi üçün şükür et! Əgər şeytan qəlbinə girib sənin imanını(inancını) oğurlasaydı, müsibət o zaman olacaqdı.” -deyə cavab verdi.

                                                  DƏVƏLƏRİ HARA BAĞLAMALI?

Bir gün varlı bir adam Əbu Hənifənin yanında halından şikayət edərcəsinə belə dedi:

- Ey İmam! Mənim bir az sərvətim var. Namaz qılmağa başladıqda dəvələrim xəyalıma gəlir. Amma siz bu qədər var-dövlətə sahib olduğunuz halda rahatlıqla namaz qılırsınız. Bunu necə bacarırsınız?

 Əbu Hənifə (r.a) belə cavab verir: “Mən dəvələrimi qəlbimə yox, tövləyə bağlayıram”.

GÖZLƏNİLMƏYƏN RUZİ

Hicri 32-ci ildə böyük səhabə Abdullah b. Məsud (r.a) xəstələnmişdi. Xəlifə Osman(r.a) ziyarətinə gəlmişdi. Aralarında belə bir söhbət keçdi.

- Ey Abdullah, bir şikayətin varmı?

- Günahlarım.

- İstədiyin bir şey varmı?

- Rəbbimin rəhməti.

- Sənə həkim çağıraqmı?

- Ey Osman! Həkim mənə baxdı. Xəstəliyi verən də Allahdır, məni rəhmətinə qərq edən də.

- Sənə xəzinədən yardım göndərəkmi?

- Heç bir şeyə ehtiyacım yoxdur.

- Qızların üçün olsun.

- Mən onlara “Vaqiə” surəsini öyrətmişəm. Bu surəni hər axşam oxuyan yoxsulluğa düçar olmaz və Allah ona heç gözləmədiyi yerdən ruzi verər.